Dzień pełen nadziei

Nie mogliśmy opuścić Kapsztadu bez zobaczenia Przylądka Dobrej Nadziei. Dotrzeć tam można tylko własnym środkiem transportu lub wraz ze zorganizowaną wycieczką. Pierwszego nie mieliśmy, a drugiego nie lubimy. Wynajęliśmy więc samochód, dzięki czemu mogliśmy przejechać Półwysep Przylądkowy wzdłuż i wszerz, każdą przejezdną drogą, zaglądając przy okazji w każdą zatoczkę. Wiało tego dnia niemiłosiernie. Chwilami nie dało się ustać, otworzyć drzwi samochodu, zrobić zdjęć, ale i tak było extra i z małymi przygodami.

Na przykład, w drodze na przylądek za jednym z zakrętów o mało nie wjechaliśmy w grupę strusi przechadzających się leniwie z jednej strony drogi na drugą, nie zwracając na nas najmniejszej uwagi. Godzinę później natomiast przeżyliśmy kolejne bliskie spotkanie, tym razem z Bontebokami. Przechadzamy się po wydmach, a tu nagle wyrasta przed nami stado tych długorogich zwierzaków. Szef stada wstał natychmiast, śledząc uważnie każdy nasz ruch. Trudno ocenić, kto był bardziej zaskoczony – my czy one :) Postanowiliśmy jednak nie sprawdzać ich nastawienia do intruzów i nie zakłócać spokoju odpoczywającemu wraz z młodymi stadu. Oddaliśmy się więc spokojnie, nie wchodząc w zbyt bliską interakcję.  

Sam Przylądek Dobrej Nadziei piękny – w sensie linia brzegowa, klify itp. Zresztą cały Półwysep Peninsula jest bardzo interesujący. Te góry schodzące do oceanu i zatoczki, każda inna i co jedna to ładniejsza. Mmm.. No naprawdę, niczego sobie :)