Mrówki

Dotychczas chyba nie poruszyliśmy tematu naszych nieodłącznych towarzyszek podróży…mrówek. Pierwszy raz objawiły się nam w Kenii w Malindi. Zabiliśmy bowiem tam raz wieczorem ogromneego, chyba zmutowanego jakiegoś… (Herura nie czytaj!) … karalucha. Kiedy nazajutrz rano chcieliśmy sprzątnąć jego zwłoki, okazało się, że nie ma już prawie czego zbierać. Jego ciało zostało bowiem rozłożone na części pierwsze przez miliony maleńkich, mikroskopijnych niemalże mróweczek, które urządziły sobie nie lada ucztę, przechodząc orszakiem przez cały nasz pokój, od okna do drzwi wyjściowych. Od tego momentu zaczęliśmy bardzo uważać, by nie zostawiać nigdzie żadnych organicznych odpadów, aby nie mieć nieproszonych gości. Niestety wystarczył jeden niekontrolowany okruch pożywienia by ponownie zjawiły się ich całe tabuny. Ale to jeszcze nic. Będąc jeszcze w Kenii wprowadziliśmy bowiem przez chwilę plan oszczędnościowy. Mianowicie postanowiliśmy żywić się sami, przynajmniej w porze śniadaniowej, i jakież było nasze zdziwienie i rozgoryczenie kiedy pewnego dnia nasze zabezpieczone dość szczelnie pożywienie zostało zawładnięte przez wszędobylskie mróweczki. :( Od tego czasu bardziej przezorni spożywaliśmy nasze jedzenie bezpośrednio po zakupie, by nie dzielić się z łakomymi mrówkami. Drugi raz zaskoczyły nas  jednak w Mombasie. Z racji lekkiego przeziębienia zabrałam bowiem do łóżka na noc Strepsilsy. Moja mina podejrzewam była bezcenna, kiedy obudzona dziwnym łaskotaniem zobaczyłam na sobie i obok miliardy znajomych koleżanek :/

Teraz już to nas nawet nie dziwi. Odkąd przybyliśmy do Tanzanii mrówki towarzyszą nam nieodłącznie. Chodzą po ścianach pokoi, łazienek. Są w dużych ilościach w cukrze podawanym w restauracjach. Przechadzają się mniejszymi lub większymi gromadami w każdym odwiedzanym przez nas miejscu, hotelu,  barze, restauracji, plaży etc. Nie pozostaje nic innego, jak się po prostu przyzwyczaić :)

Okruch chleba wcinany przez nasze koleżanki ;)

A co u Was?? My, co prawda nieregularnie, ale piszemy co u nas… a Wy?? Prawie nikt, mimo licznych obietnic, się nie odzywa!!! :( A tęskni się nam już trochę za Wami ;) oraz za Polską i polskim jedzeniem! Ileż można jeść tych świeżuśkich ryb, ośmiornic, homarów, krabów i innych owoców morza oraz wołowiny i kurczaka.. Zjedlibyśmy jakiegoś schaboszczaka albo bigosu albo gołąbka albo placków ziemniaczanych :) Może byście coś przysłali? ;)

Pozdrawiamy Was gorąco i czekamy na wieści z Polski. Nas co prawda pewnie kilka dni nie będzie on line, gdyż jutro wyruszamy w długą podróż Tanzania-Malawi, więc tym bardziej będzie nam miło poczytać co u Was wszystkich przy następnym zalogowaniu.