Dziki zachód

Następnego ranka po Abel Tasman (21/03), pełni świeżości i energii ;) ruszyliśmy w stronę naszego kolejnego celu – Alp Południa. Rozciągają się one przez większą część zachodniego wybrzeża południowej wyspy. To wielkie, dzikie i majestatyczne pasmo górskie przecinają zaledwie trzy drogi – każda inna, każda biegnąca przez różne ich partie i każda jeszcze bardziej efektowna od poprzedniej ;) My mieliśmy najpierw przejechać pierwszą od północy, biegnącą przez przesmyk zwany Lewis Pass. Z racji odległości oraz wielu ciekawych miejsc i atrakcji znajdujących się po drodze, trasę musieliśmy podzielić na dwa dni.

         Z niewielkiej mieściny - Marahau w Parku Tasmana pojechaliśmy zatem na południe, zahaczając po drodze jedno z jezior Nelsona – Rotoroa. Dłuższe raczenie się pięknymi okolicznościami przyrody skutecznie wybiły nam z głowy chmary muszek gryzących nas podle. Uprzedzili nas co prawda o nich nasi oklandzcy znajomi, nie mniej łudziliśmy się, że ich nie spotkamy, ale niestety. Przypominają one te małe muszki (meszki) występujące w niektórych regionach Polski w tym, zwykle krótkim i niekoniecznie ciepłym okresie roku, nazywanym hucznie latem ;)  Z tym, że te nowozelandzkie, typowe dla zachodniej i środkowej części Wyspy Południowej, są bardziej żarłoczne.

Dalej odwiedziliśmy najdłuższy most wiszący w tym kraju (110m) - Buller Gorge Swingbridge. W ochronnych skafandrach i wysmarowani specjalnym olejkiem, mieliśmy chwilowy spokój od krwiopijczych owadów ;)

Na zachodnie wybrzeże dotarliśmy w miasteczku Westport – położonym nieopodal malowniczego przylądka Foulwind, zamieszkałego przez ,,pachnącą”, acz nieliczną kolonię foczek. Stamtąd udaliśmy się na południe w kierunku Greymouth, szosą biegnącą między morzem a górami, oświetlanymi ostatnimi promieniami zachodzącego słońca – niczego sobie widoki ;) Jedne z ciekawszych jakie mieliśmy okazję na wybrzeżach oglądać :)

Przenocowaliśmy w niewielkiej osadzie o nazwie Punakaiki, znanej ze świetnych formacji skalnych o kształtach przypominających sterty naleśników (Pancake Rocks). Woda, wiatr i piasek przez wiele tysięcy lat zrobiły to, co niejedna gosposia potrafi zrobić przez parę godzin, choć pewnie nie tych rozmiarów;)

W okolice Lewis Pass dotarliśmy popołudniu –  wystarczająco wcześnie, aby skoczyć na niedługi szlak prowadzący nad Jezioro Daniell, zacisznie umiejscowionego między rosnącymi tutaj dopiero Alpami. Następny ranek przyniósł nam idealną pogodę na piesze górskie wycieczki ;) Pospacerowalim, popodziwialim, zmęczylim i dalej w drogę – na drugą stronę wyspy.

* Lake Rotoroa (Nelson Lakes National Park) 

* Buller Gorge Swingbridge

* Przylądek Foulwind

* Droga z Westport do Greymouth

* Pancake Rocks w Punakaiki

* Lewis Pass Highway  (widoki z trekingów i z drogi)